ՀԻՇԵՆՔ ԽՈՐԵՆ ՓՆՋՈՅԱՆԻՆ

<<Դպրոցում ոչ միայն գիտելիք տալն է կարևոր, այլև հայրենասեր աշակերտ դաստիարակելը։ Երեխան միայն չոր ու ցամաք դասապրոցեսին չպետք է մասնակցի ու մաթեմատիկայի ժամին սինուս֊կոսինուս լսի։ Ես չեմ խրախուսում այն ուսուցչին, որի աշակերտները կարող են, օրինակ, մաթեմատիկայից շատ լավ գիտելիքներ ունենալ, բայց չիմանալ, թե ինչ է հայրենասիրությունը, մարդասիրությունը>>-----ԽՈՐԵՆ ՓՆՋՈՅԱՆ։




Բասեն գավառի Քյուլլի գյուղից 1928 թվականին գաղթած և չքնաղ Ջավախքի Հեշտիա գյուղում ապաստանած Փնջոյանների գերդաստանում 1951թ. ծնվել է Խորեն Եգորի Փնջոյանը, ով անհոգ մանկությունը անց է կացրել Աբուլ սարի ստորոտում: Ոսկե մեդալով ավարտել է Հեշտիա գյուղի միջնակարգ դպրոցը: 1972թ. ավարտել է Լենինականի պետական մանկավարժական ինստիտուտի ֆիզմաթ ֆակուլտետը և աշխատանքի է անցել որպես մաթեմատիկայի ուսուցիչ Կիրովականի թիվ 7, թիվ 1 միջնակարգ դպրոցներում: 

 1977թ. տեղափոխվել է նույն քաղաքի մանկավարժական ինստիտուտ և 3 տարի աշխատել` որպես դասախոս, 1980-1982թթ. առևտրի տեխնիկումում դասավանդել է մաթեմատիկա, այնուհետև`1982-1987թթ. աշխատել թիվ 18 միջնակարգ դպրոցում` որպես փոխտնօրեն: Վաստակաշատ ուսուցիչը 1987թ. նշանակվել է թիվ 10 միջնակարգ դպրոցի տնօրեն և աշխատել մոտ 30 տարի մինչև կենսաթոշակի անցնելը`2016թ: Երկարատև, բազմավաստակ աշխատանքից հետո 2016թ-ից շարունակում է մանկավարժական գործունեությունը Լոռու տարածաշրջանային պետական քոլեջում` որպես դասախոս:
Խորեն Փնջոյանը հրաշալի տնօրեն է եղել օժտված կազմակերպչական ու կոլեկտիվը ղեկավարելու բարձր հատկանիշներով: Բազմափորձ դպրոցավարը տնօրինել է զարգացում ապրող կրթօջախը և ղեկավարել իր իսկ կազմավորած համերաշխ մանկավարժական հանրույթը, որի ուսումնադաստիարակչական աշխատանքներում ունեցած ձեռքբերումները միանշանակորեն կարելի է վերագրել նաև նվիրակ տնօրեն-ուսուցիչ Խ. Փնջոյանին:

1988թ. աղետալի երկրաշարժից 10 տարի անց իր մեծ եռանդի և փայլուն կազմակերպչական աշխատանքների շնորհիվ և իր կողքին կանգնած պաշտոնյաների աջակցությամբ դպրոցը վերանորոգվել և տարեցտարի ձեռք բերված ժամանակակից գույք-սարքավորումների և տեխնիկայի շնորհիվ ստեղծվել են լաբորատորիաներ, համակարգչային դասասենյակներ ուսուցման որակը բարելավելու նպատակով:
Հանրակրթության համակարգում ավագ դպրոցների կազմավորման հարցում Խ. Փնջոյանը կարողացել է սահուն իրականացնել այդ բարդ ու խրթին գործընթացը և լուծել բոլոր խնդիրները, որի արդյունքում կրթօջախն ունեցավ ակնառու հաջողություններ` տալով հասուն ու գրագետ, հայրենիքին պիտանի շրջանավարտներ:
Բազմիցս արժանացել է պատվոգրերի ու շնորհակալագրերի: Նրա կատարած աշխատանքը բարձր է գնահատել ՀՀ նախագահ` Ս. Սարգսյանը, ՀՀ կրթության և գիտության նախկին նախարար` Ա. Աշոտյանը, ՀՀ Լոռու նախկին մարզպետ` Հ. Քոչինյանը: իսկ 2010թ. «Տարվա լավագույն տնօրեն » մրցույթի «Հայրենասիրական և գեղագիտական դաստիարակության լավագույն փորձի համար» անվանակարգում ճանաչվել է հաղթող: 2016թ. «Լավագույն մարդիկ: Լավագույները կրթության մեջ» լույս տեսած միջազգային հանրագիտարանի 5-րդ հրատարակության մեջ հրատարակվել է նաև Խ. Փնջոյանի անունը և միջազգային միջպետական խորհրդի կողմից կրթության զարգացման գործում ունեցած ավանդի համար պարգևատրվել է հուշամեդալով:
Խ. Փնջոյանը շատ անգամ եղել է քաղաքի բուհերի ընդունելության քննությունների հանձնաժողովի անդամ, մարզի տնօրենների խորհրդի անդամ, Լոռու մարզում ԿԳ նախարարության լիազոր ներկայացուցիչ, այժմ` Լոռու մարզի ուսուցիչների ատեստավորման հանձնաժողովի անդամ:
§ԱՆՄԱՀՈՒԹՅՈՒՆ... Մարդը խենթ նվիրումով տքնեց ամբողջ կյանքում։ Մի գործն ավարտելուց հետո անմիջապես ձեռնամուխ եղավ մյուսին։ Շտապում էր. այնքա՜ն մտահղացումներ ուներ։
Բայց մի օր էլ... Մահն ավելի ճարպիկ գտնվեց, այցելեց, երբ մարդը դեռ հերթական գործը չէր ավարտել։ Ու գործը մնաց անավարտ։ Անավարտ գործ։ Անավարտ կյա՞նք։ Բառախաղ չէ։ Մի՞թե հենց այդ պահից չէ սկսվում անմահությունը...¦
"Ժանգոտ կողպեք" շարքից, 
Հեղ.՝ Ջանիբեկ Ղուկասյան.