ՄԵՆՔ ԿԱՆՔ ՈՒ ՊԻՏԻ ԼԻՆԵՆՔ....

Արդեն 100 տարի է, ինչ հայ ազգը ապրիլ ամիսը ընկալում է որպես ցավի ամիս, և այդ ընթացքում կազմակերպվող բոլոր միջոցառումներն ու  ցերեկույթները նվիրում են Հայոց ցեղասպանությանը:

  Վանաձորի Գևորգ Չաուշի անվան թիվ 24 դպրոցի երկրորդ <<գ>> դասարանի աշակերտները` դասվար Լիա Սարուխանյանի նախաձեռնությամբ, փորձեցին մի փոքր շեղվել այդ ուղղուց` կազմակերպելով դաս-ծառատունկ դպրոցի տարածքում:

 Դաս-ծառատունկի նպատակն էր երեխաներին սովորեցնել ծառ տնկելու, հետագայում այն մշակելու և խնամելու կարողությունները, և ինչպես երեխաները իրենց խոսքի մեջ նշեցին. ծառ տնկելով մաքրում են օդը կեղտոտ մանրէներից, ծառի արմատներով ամրացնում են հողի շերտը, ծառերը հանդիսանում են հարմարավետ բներ և փչակներ թռչունների և կենդանիների համար:

 Դպրոցի տնօրեն Հասմիկ Հովսեփյանը սիրում է թևեր տալ հետաքրքիր և նոր նախաձեռնություններին, հատկապես, երբ դրա մասնակիցն են լինում ամենափոքրերը, դպրոցի նոր ձևավորվող սերունդը: ԵՎ հենց աշակերտների ցանկությամբ ու առաջարկությամբ առաջին ծառը տնկեց տիկին Հովսեփյանը: Ծառատունկին ներկա էին և ծառ տնկեցին դպրոցի փոխտնօրենները, ուսուցիչները և ծնողները:

 Փոքրիկներին իրենց օգնության ձեռքն էին մեկնել դպրոցի <<Երիտասարդ պատանի տեսուչների>> խումբը` ուսուցիչ Քնարիկ Խուրշուդյանի նախաձեռնությամբ: Այս համատեղ աշխատանքի ընթացքում աշակերտները տնկեցին շուրջ 20 բերքատու և դեկորատիվ ծառ: Յուրաքանչյուր ծառ տնկելիս աշակերտները պահում էին նպատակ` բոլորը կապելով դպրոցի առաջադիմության, փթթունության և հավերժության հետ:

Մինչ բուն ծառատունկին անցնելը աշակերտները ասացին առած-ասացվածքներ, խոսեցին ծառերի կարևորության մասին և պատմեցին տեղեկություններ այն ծառերի մասին, որոնց արմատները պատրաստվում էին պահ տալ հողին:

Ծառատունկի նշանաբանն էր <<Ծատ տնկի´ր, միտք սերմանի´ր>>, և հավատարիմ մնալով նշանաբանին փոքրիկները խոստացան, որ սա չի լինի վերջինը, աշխատանքը կլինի շարունակական:

Աշխատանքը հաջող ավարտին հասցնելուց հետո աշակերտները` ուսուցիչների և ծնողների հետ բռնեցին շուրջպար և պարեցին հաղթանակի երգի` <<Յարխուշտայի>> նվագի ներքո: